Wat 'n week...

Tussendeur stofwolke
Bly roepende stemme
deur die deure ongetolke

Stomp dowwe geluide
Wat terg en pla aaneen
Waar ek sit en werk alleen

Soggens op voor hanekraai
Om buite sproeiers oop te draai
Sodat plantjies bietjies kan groei

Tussendeur e-pos en oproep
klientvraag beantwoord
En oor-en-oor verandering aanbring

Wydstaan hoekstaan bakstaan
Vir man en self, vir leef en vergeef
En om my vlugdrang te verdring

Getikte woorde - sinneloos, ongeerg -
kragteloos om uiting te gee
Aan hierdie wilde woeste week

Work in Progress: African rock in Plaster-of-paris shape

Hartland Swartland

landskap hartland

vlaktes van gister se son, wind en weer

oopgevlek vir die toekoms se woeker en weet

van wild leef. 

stilwees.

hartland sandland

oggendwasem wat wegsmelt voor die son

terwyl ons langsaam voorstloer

en uitreik na verre horison

strandland swartskaap

wegvee van my spore deur wind se wieg

en wegdraai en hardloop

na horisonsbedrieg

moederland swartland

my hart lê begrawe

in die sand van Afrika

met mynskag se sweepslag

in die doodstil oggendmis

- janet botes, 2013

Gedig geskryf in Oktober 2012

landskap, hartland
vlaktes van gister se sond, wind en weer
oopgevlek vir die toekoms se woeker en weet
van wild leef en stilwees
en saamwees en lag

strandland, swartskaap
wegvee van spore deur wind se wieg
mynskag se sweepslag in doodstil dag
waar selfs tolbos en sonbesie
doodlê, wag

moederland, hartland
oggenwasem wat wegsmelt voor die son
waar ons langsaam voorsloer
en reik na die horison
terwyl sand by ons voete
verskroei, versag

landskap, moederland, strandland
gee my krag om te woeker en weet
dat more kan beter wees
kan vreugdevol wees
met oorvloed en vrede
elke dag lag