Gedig geskryf in Oktober 2012

landskap, hartland
vlaktes van gister se sond, wind en weer
oopgevlek vir die toekoms se woeker en weet
van wild leef en stilwees
en saamwees en lag

strandland, swartskaap
wegvee van spore deur wind se wieg
mynskag se sweepslag in doodstil dag
waar selfs tolbos en sonbesie
doodlê, wag

moederland, hartland
oggenwasem wat wegsmelt voor die son
waar ons langsaam voorsloer
en reik na die horison
terwyl sand by ons voete
verskroei, versag

landskap, moederland, strandland
gee my krag om te woeker en weet
dat more kan beter wees
kan vreugdevol wees
met oorvloed en vrede
elke dag lag